Żywienie psa lub wilka

Akcesoria dla psa to ; 1 miska na wodę, 1 miska duża na śniadanie, 1 miska na obiad, 1 miska na kolację, 1 miska na suchą karmę - ta najmniejsza. Pamiętamy o tym, że sucha karma powiększa są objętość 3 krotnie, po wiciu wody przez psa. Psom pracującym podajemy posiłki wedle FCI tylko 4 razy dziennie, a szczeniętom od 5 do 6 posiłków dziennie, natomiast psom w podeszłym wieku tylko trzy razy dziennie. Do kamienia psów nadają się metalowe miski, które dają się wyparzyć, na przykład w piekarniku lub zmywarce. 

Wedle FCI pies może posiadać garnek do ugotowania potrawy na sposób risotto, lub na sposób zupy. Pies może dostawać, stale ugotowaną karmę i ostudzoną do 36 - 38 C, pod warunkiem, że będzie w pełni bogata w witaminy oraz minerały.  Garnek w kuchni dla potraw dla psa, powinien dać się umyć oraz wyparzyć, podobnie jak łyżka do garnka lub chochelka. 

Podstawy karmienia szczeniąt gdy nie karmi ich Wadera.  

W przygotowaniu potraw dla psa można uwzględnić soki owocowe, na przykład Cytryna w posiłku, wynosi około 4 gram, psowate, a zwłaszcza wilczaste jadają owoce leśne. Cytryny mają zbawienny wpływ na organizm szczenią, zapobiegając infekcjom pyska, oraz zapobiegając też insektom, lub też chorobom. Jednak cytryny są zakwasza czami, które należy używać oszczędnie gdyż, może dojść do kwasicy żołądka u szczeniąt lub psa dorosłego.

Dieta Bjore'a dla psa - szczeniaka;

• 800 ml mleka krowiego 
• 200 ml śmietany świeżej 12 %
• 1 żółtko jajka 
• 500 j.vit A 
• 6 g mączki kostnej 
• 4 g kwasu cytrynowego 

Dieta Mapletofta dla psa - szczeniaka;

• 225 mleka krowiego pełnego 3,5 % 
• 5 żółtek jaj po 60 ml sztuka  - duże jaja
• 1136 ml mleka krowiego 
• 15 ml oleju kukurydzianego 

Dieta Karczewskiego dla psa - szczeniaka ; 

• 250 ml mleka pełnego krowiego 3,5 %
• 2 łyżki mleka w proszku 

Dieta  Nibblock dla psa - szczeniaka; 

• 500 ml mleka pełnego krowiego 3,5 %
• 1 łyżka mleka w proszku 
• 1 jajko

Postępowanie ze szczeniętami, z zapotrzebowaniem szczeniąt na pokarm jest inne niż małych dzieci ludzkich. Jeżeli szczenięta straciły Waderę, lub nie chce ich karmić, nie należy podawać im skwaszonego lub przeterminowanego mleka, lub mleka dla niemowląt, gdyż jest on nieodpowiedni. Zwykle psy mleka nie trawią, a zakwaszenie go owocami lub drożdżami wspomaga trawienie. Dieta dla szczeniąt osieroconych, powinna być zbilansowana, a mleko w proszku dla szczeniaków powinno być wybrane z opisanych przepisów kulinarnych dla szczeniaków. Dieta dla szczeniaków powinna być prosta i łatwa do przygotowania. Niedobór białka oraz tłuszczy rekompensuje żółtko jaja. Ilość podawanego pokarmu jest uzależniona od wieku szczeniąt oraz ich ciężaru. Od 0 do 3 dni procentowo przyrost ciężaru szczeniaka wynosi na dobę 12 - 20, od 4 - 7 dni około 20 - 25, od 8 do 14 dni - 25 - 32, w wieku zaś od 15 do 21 dni - 32 - 40. Częstotliwość karmienia szczeniąt owocami i produktami mlecznymi, wynosi w przeciągu doby na 6 posiłków. A niektórzy jednak uważają, że 3 lub 4 posiłki są wystarczające. Ilość podanych posiłków energetycznych, jest różna od zapotrzebowania szczeniaków, oraz od temperatury otoczenia. Czasami 3 lub 4 posiłki dobowe mogą być nie wystraszające dla szczeniąt, które szybko rosną w przeciągu jednego roku. Należy tu zaznaczyć, że szczenię w wyniku straty Wadery może stracić, w warunkach chorobowych od 50 do 100 gram na dobę, a zwłaszcza u ras średniej wielkości. Zwykle gdy szczenię mocno traci na wadze jest potrzebne wsparcie medyczne. Należy uwzględnić to, czy Wadera nakarmiła szczenię siarą, przynajmniej przez pierwsze trzy dni. Właściwości siary są przeczyszczające, oczyszczające i dlatego dobrze jest by Wadera nie odstawiła od razu szczenięcia. Choć rodzą się słabe szczenięta, które nie mają siły ssać, w naturze dzikiej były by skazane na śmierć. Zwykle do karmienia takiego szczenięcia używa się cewnika lub wentyla. Czasami trzeba uważać, bo u szczeniąt może wystąpić odruch wzajemnego ssania, co może być, też nie korzystne dla szczeniąt nie łapiących za sutki Wadery. Po 14 dniach życia szczenięta powinny przybrać na warze od 10 - 15 %, czyli w przeciągu roku szczeniak przyrośnie więcej o 60 razy. Po dwóch tygodniach szczenięta są bardzo aktywne i można je dokarmiać z niskich miseczek lub spodeczków. Potem szczenięta stają się coraz bardziej nie zależne i mogą kontrolować temperaturę własnego ciała. Po trzech tygodniach już dobrze chodzą i bawią się. Zaczynają reagować na bodźce słuchowe i węchowe oraz wzrokowe, a nie, jak dotychczas, jedynie na dotykowe i temperaturę.

Małe metalowe spodeczki i kubeczki na mleko dla szczeniaka, powinny się dać umyć oraz wyparzyć w zmywarce lub piekarniku. Nie podajemy naczyń porcelanowych lub szklanych, gdyż szczeniaki wszystkiego dotykają pyszczkiem. Kubeczki o danej pojemności, porcjują po równo pokarm dla szczeniąt. Mleko powinno być przegotowane, a następnie schłodzone do temperatury 36 C, podobnie należy przygotować wodę do picia. Za pewne do przygotowania potraw mlecznych przyda nam się garnek do gotowania mleka, jest ich sporo na rynku i można sobie jeden przeznaczyć dla piesków.

Zapewne każdemu hodowcy przyda się rondel na mleko w którym może ugotować kleik z kaszy manny lub zupę mleczną dla psa z odrobiną drożdży piwowarskich dla psa. Psu nie szkodzi sczerstwiały chleb z poprzedniego dnia z mlekiem lub bułka czerstwa z poprzedniego dnia z mlekiem. Pieczywo nie powinno być spleśniałe. Drożdże piwowarskie do mleka można nabyć w weterynarii, podobnie jak witaminy i minerały dla psa żywionego w sposób naturalny.




Żywienie szczeniąt po odsadzeniu

W wieku 3 - 4 tygodni większość szczeniąt jest już w stanie samodzielnie pobierać pokarm, taki jaki zjada Wadera, ale zanim pozwolimy na to by szczenięta zjadały pokarm, nauczmy Waderę że szczenięta jedzą pierwsze, a potem ona, bo w przeciwnym razie Wadera może zagryzać szczenięta lub je atakować. Porcje powinny być wy porcjowane w miseczkach, osobno dla Wadery i osobno dla szczeniąt. Zwykle szczenięta mają niższą miseczkę niż ma Wadera, która nadal ich karmi i wynika to z wielkości psa oraz kaloryczności dobowej w gramach w stosunku do wielkości w kłębie psa wyrażona w gramach;

Spożycie mięsa przez psy i drapieżniki wilczaste klasyfikuje się wedle obliczeń FCI. Bo tak na prawdę wilk spożywa 5 kg mięsa na dobę, bez innych dodatków i jest to 10 % w stosunku do żywienia psa i 20 % w stosunku do żywienia człowieka i może przedstawiać się następująco u danych ras drapieżnych osobników dorosłych;

Rasa psa w FCI	Wielkość w kłębie	Procent konsumpcji psa	Procent konsumpcji człowieka	Limity mięsne psa
		Statystyka Info.	Statystyka Info.	Doba psa
Owczarek niemiecki	62,5 cm	10,00%	20,00%	6,25 kg mięsa
Wilk leśny	62,5 cm	100,00%	-	5 kg doba
Owczarek podhalański	65,0 cm	10,00%	20,00%	6,50 kg mięsa
Owczarek nizinny	46,0 cm	10,00%	20,00%	4,60 kg mięsa
Owczarek szkocki	61,0 cm	10,00%	20,00%	6,10 kg mięsa
Owczarek szetlandzki	36,8 cm	10,00%	20,00%	3,68 kg mięsa
Owczarek staropolski	56,0 cm	10,00%	20,00%	5,60 kg mięsa
Owczarek francuski	68,0 cm	10,00%	20,00%	6,80 kg mięsa
Owczarek węgierski	47,0 cm	10,00%	20,00%	4,70 kg mięsa
Szpic Vasgota	33,0 cm	10,00%	20,00%	3,30 kg mięsa
Owczarek kaukaski	65,0 cm	10,00%	20,00%	6,50 kg mięsa
Bokser – Boxer	63,0 cm	10,00%	20,00%	6,30 kg mięsa
Buldog angielski	24,9 kg	10,00%	20,00%	3,30 kg mięsa
Doberman	70 ,0cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Dog niemiecki	80,0 cm	10,00%	20,00%	8,00 kg mięsa
Nowofundland	71,0 cm	10,00%	20,00%	7,10 kg mięsa
Hovawart	70,0 cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Pies św. Bernarda	70,0 cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Rottweiler	68,0 cm	10,00%	20,00%	6,80 kg mięsa
Sznaucer	70,0 cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Szpic niemiecki	60,0 cm	10,00%	20,00%	6,00 kg mięsa
Ariadele terier	61,0 cm	10,00%	20,00%	6,10 kg mięsa
Bedlington terier	40,0 cm	10,00%	20,00%	4,00 kg mięsa
Bull terier	40,0 cm	10,00%	20,00%	4,00 kg mięsa
Foksterier krótkowłosy	8,1 kg	10,00%	20,00%	2,00 kg mięsa
Foksterier szorstkowłosy.	39,4 cm	10,00%	20,00%	3,94 kg mięsa
Terrier niemiecki	40,0 cm	10,00%	20,00%	4,00 kg mięsa
Saelyham terier	31,0 cm	10,00%	20,00%	3,00 kg mięsa
Kerry blue terier	48,0 cm	10,00%	20,00%	4,80 kg mięsa
Terier szkodzi	25,0 cm	10,00%	20,00%	2,50 kg mięsa
Terier walijski	9,5,0 kg	10,00%	20,00%	2,00 kg mięsa
Terier irlandzki	45,0 cm	10,00%	20,00%	4,5 kg mięsa
White terier	28,0 cm	10,00%	20,00%	2,8 0 kg mięsa
Jamnik	30,0 cm	10,00%	20,00%	3,00 kg mięsa
Ogar polski	65,0 cm	10,00%	20,00%	6,50 kg mięsa
Pies św. Huberta	67,0 cm	10,00%	20,00%	6,70 kg mięsa
Posokowiec hanowerski	55,0 cm	10,00%	20,00%	5,50 kg mięsa
Posokowiec bawarski	50,0 cm	10,00%	20,00%	5,00 kg mięsa
Karelski pies niedźwiedzi	60,0 cm	10,00%	20,00%	6,00 kg mięsa
Łajka zachodniosyberyjska	60,0 cm	10,00%	20,00%	6,00 kg mięsa
Basset angielski	38,10 cm	10,00%	20,00%	3,81 kg mięsa
Wyżeł niemiecki	67,00 cm	10,00%	20,00%	6,70 kg mięsa
Wyżeł ministranta biały	56,00 cm	10,00%	20,00%	5,60 kg mięsa
Wyżeł czeski	66,00 cm	10,00%	20,00%	6,60 kg mięsa
Wyżeł weimarander	70,00 cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Wyżeł węgierski	70,00 cm	10,00%	20,00%	7,00 kg mięsa
Seter angielski	65,00 cm	10,00%	20,00%	6,50 kg mięsa
Seter irlandzki	65,00 cm	10,00%	20,00%	6,50 kg mięsa
Seter szkodzki	65,00 cm	10,00%	20,00%	6.50 kg mięsa
Cocker spaniel	40,60 cm	10,00%	20,00%	4,60 kg mięsa
Springer spaniel	51,00 cm	10,00%	20,00%	5,10 kg mięsa
Retriever złoty	60,96 cm	10,00%	20,00%	6,96 kg mięsa
Buldog francuski	14,00 kg	10,00%	20,00%	3,35 kg mięsa
Chow - chow	45,70 cm	10,00%	20,00%	4,57 kg mięsa
Pinczer miniaturowy	48,00 cm	10,00%	20,00%	4,80 kg mięsa
Maltańczyk	25,40 cm	10,00%	20,00%	2,54 kg mięsa
Dalmatyńczyk	61,00 cm	10,00%	20,00%	6,10 kg mięsa
Shit Tzu	28,00 cm	10,00%	20,00%	2,80 kg mięsa
Pekińczyk	5,400 kg	10,00%	20,00%	1,15 kg mięsa
Mops Pug Carlin	8,00 kg	10,00%	20,00%	2,00 kg mięsa
Pudel	58,00 kg	10,00%	20,00%	5,80 kg mięsa
Yorkshire terier	3,500 kg	10,00%	20,00%	1,15 kg mięsa
Więcej psów rasowych nie dopuszczono do obrotu w Polsce do roku 1989.

Należy pamiętać, że dorosły wilk zjada 5 kg mięsa w przeciągu doby, i jest to głównie dieta mięsna bo raczej mleko, ser nie wpada tak łatwo do diety wilka oraz inne produkty spożywcze. 

Wybierając się na spacer z psem lub do lasu warto ze sobą zabrać koszyk piknikowy, niczym z bajki o czerwonym kapturku, gdzie wilki nic nie zrobiły dziewczynce z pełnym koszykiem jedzenia, a połknęły babcię która nic nie miała... Tak po dziś dzień Baca chodząc z psem, posiada stado owiec lub kóz... Koszyk piknikowy powinien zaspokoić nie tylko potrzeby opiekuna, ale też potrzeby psa. Na spacerze dobrze zrobi psu sucha karma lub ciasteczka, w tresurze psa oraz nie zapominając o pitnej wodzie. A gdy już nawet szczeniaki się zmęczą można przenieść je w koszyku piknikowym.

Czym powinny być karmione psy ?

W żadnym przypadku wieprzowiną. Podstawą posiłku dorosłego psa powinno być pokrojone w kostkę mięso z kurczaka, indyka, cielęcina lub wołu. Do mięsa dodaje się w stosunku 1 : 3 na zmianę gotowany ryż lub makaron lub też kasza manna, gotowa i warzywa lub produkty zbożowe dostarczające błonnika. Zawsze pamiętamy, że najlepszy jest stek pół krwisty wedle związku FCI a nie zawsze rozgotowany. Z mięsa można przygotowywać ricotto, zupy, pulpety z kaszą manną. Psy nie trawią wielu pokarmów, a więc dieta jest podobna do diety jelita wrażliwego lub diety białkowej chorych na wątrobę lub cukrzycę. Jest jeszcze jedna zasada, że gdy szczeniaki od urodzenia nie jadają mięsa surowego, to w przyszłości nie wybiorą się na polowanie lub nie zakatują opiekuna, który dla drapieżnika pachnie krwią. Jednak psy nie są tak krwiożercze jak wilki lub koty. Psy i koty nie trawią ziemniaków i nie należy ich podawać zwierzętom.

Duża niebezpieczna uczta z kością.

 

Można, tyle że umiera po spożyciu kości. Psy uwielbiają kości, jednak ich nadmiar często doprowadza do zaparć,  trudności z wypróżnianiem. Przeznaczoną dla psa kość należy koniecznie obgotować lub sparzyć. Nie powinno się psu podawać kości drobiowych, gdyż są one zbyt kruche, łatwo się łamią, ich ostro zakończone końce mogą powodować zadławienia lub wbijać się w gardło. W żadnym wypadku wedle przepisów FCI nie podajemy psu posiłku na stole. Pies powinien mieć wyznaczone miejsce obok stołu na podłodze, a posiłek powinien zjadać na równi z opiekunem z przepisów FCI. 

Zamiast kości dla szczeniaka, można kupić w sklepie zoologicznym suchą karmę dla szczeniaków, które z upodobaniem pogryzą nie tylko buty opiekuna w nieustannej zabawie. Tresura szczeniaków odbywa się już od najmłodszych lat, ale nie można ich karcić. Takie przedmioty spożywcze, nie szkodzą pieskom a bywają nagrodą za dobre zachowanie. Nie należy suchych przekąsek traktować jako posiłku, ale jako pojadanie między posiłkami, w niewielkiej ilości. Zabawa szczeniaków jest czymś normalnym, gdy wszystko gryzą w koło a nawet Waderę - jest to początek ustalenia hierarchii w stadzie ludzkim i wilczym. Dobrze jest gdy produkty są z serem, jajkiem, mięsem lub owocami leśnymi. Zwykle sztuczna kość, którą z upodobaniem gryzą psy jest zrobiona z prasowanej skóry zwierząt, a nie piszczeli kostnych. Przez wieki szanowano kości zmarłych zwierząt oraz ludzi i należy to uszanować. Zbyt duże spożycie suchej karmy prowadzi do wzdęcia zwierzęcia i pomocy przez weterynarię, problemy z wypróżnieniem lub nadmierne zgromadzonej wody w ich organizmie.

W diecie psa ograniczamy spożycie ryb, bo gdy pies się wylizuje, ściąga na siebie pchły. Jednak niektóre rasy psa lubią ryby i należy podawać tylko filety rybne bez ości. Mogą to być na przykład pulpety z kaszy manny i ryb. Ości z ryb mogą doprowadzić do śmierci zwierzęcia przez uduszenie. Psy które dostają gotowaną świeżą i ostudzoną karmę, rzadziej sięgają po wodę z miski.

Ile pies powinien zjeść w ciągu doby ?

Przyjmuje się, że na 1 kg ciężaru ciała psa powinien on otrzymać: 4- 5 g białka pochodzenia zwierzęcego, 1 - 2 g tłuszczu i 12 - 15 g węglowodanów (w postaci kasz i potraw mącznych). Warzywa i owoce, które są źródłem witamin i soli mineralnych, należy psu dodawać do gotowanych potraw – zup, kasz czy klusek. Praktycznie psom nie podaje się słodyczy i traktuje jak chorych na cukrzycę. Jednak niektóre psy z upodobaniem sięgną po produkty z sera - typu sernik, śmietana z owocami, paszteciki mięsne z kaszą manną, tatara z jajkiem i papryką słodką, pulpety mięsno - warzywne z ryżem. Do innych mało polecanych potraw zaliczyć można kaszę jaglaną w postaci zupy - bo po kaszy sypkiej psy mają odwodnienie organizmu.

Odsadzenie szczeniąt - część dalsza. 

W wieku od 3 do 4 tygodni życia Wadera musi się pogodzić z tym, że szczeniaki się usamodzielniają, gdyż dziki potomek wilczastych w tym okresie zaczyna polować by nakarmić młode. Je jest to jedyny posiłek szczeniąt, gdy nadal karmi je mlekiem - siarą Wadera. Oczekiwanie i pogodzenie się Wadery, z zmianami w wzroście młodych, może napotkać się z agresją Wadery - samica, gdy w naturze Basior - samiec, znosi młodym pokarm do nory. Gdy Wadera już, coraz mniej ma mleka w sutkach, częściej młode będą słuchać i dożywiać się z ręki opiekuna. Nagle żywienie przez człowieka, będzie ważniejsze niż sutki Wadery. Hodowca w tym czasie przygotowuje już dokumenty, oraz ogłoszenia o przekazaniu szczeniąt innemu opiekunowi do adopcji piesków. Zmiany warunków bytowania i żywienia powinny być jak najmniejsze i jak najmniej stresujące. Do nowego pożywienia należy szczenię przyzwyczajać stopniowo. Podczas pierwszych sześciu miesięcy życia szczenięta rosną i spalają pokarm w zadziwiającym tempie. Psom ras szybko rosnących pokarm powinien być podawany do woli, aby szczenięta mogły pokryć całe zapotrzebowanie dość szybko rosnącego organizmu. Jeżeli nie uchwycimy dobrego żywienia szczeniąt, za pewne odbije się to na nich w przyszłości.

Inny przepis FCI odsadzanie szczeniąt od Wadery jest posiadanie własnego koszyczka lub kocyka dla szczeniaka. Osoba adoptująca szczeniaka nie może wsiąść szczeniaczka bez kocyka lub koszyka, które dotykała Wadera. Osoba adoptująca szczeniaka musi go wziąć z wyprawką oraz pełnym rodowodem. Szczenięta można adoptować w wieku od 6 do 8 miesięcy życia i odbywa się to na zamówienie osoby adaptującej szczenięta z pełnym pokryciem kosztów utrzymania.

W wieku od 8 do 14 miesięcy rozwój fizyczny psa ulega znacznemu zwolnieniu, obniża się także apetyt, co jest zjawiskiem prawidłowym u zwierząt drapieżnych, gdy zmniejsza się dotychczasowe duże zapotrzebowanie na składniki potrzebne do wzrostu. Dotychczasowe intensywne żywienie, konieczne dla prawidłowego rozwoju, może stopniowo zmienić się w tak zwaną ,, Dietę bytową'', uzupełnionej w dodatkowych pracach tresury nad psem; psem służbowym, myśliwskim, wyścigowym. 

Cukrzyca u psów jako choroba cywilizacyjna - wykraczanie po za prawa natury. 

Ustalenie diety dla psa z cukrzycą ma ważne znaczenie. Dieta ma zapewnić równowagę metaboliczną pokarmu - głównie węglowodanów i tłuszczy z ilością insulinową, którą trzeba podawać w formie leku, w określonym schemacie diety; 

•  Produkty białkowe 7 %
•  Tłuszcze 1,7 %
•  Węglowodany 5 %
•  Woda 85 %

Psy mogą też cierpieć na choroby serca oraz niewydolność serca. Zaleca się w tedy wodę destylowaną. Najbardziej odpowiednią dietą dla psa z cukrzycą oraz chorobą serca jest mięso wołowe - bez tkanek kostnych i mięśni szkieletowych, baranina bez kości, mięso z drobiu bez kości, świeże jarzyny starte na tarce, oraz ryż.

Często się zdarza, że psy lub wilczaste pogryzły dzieci, a czasami nawet zjadały noworodki. Pies starczy w stadzie ma dominację nad dzieckiem, i dziecko nigdy nie powinno karmić psa, bo nie jest w stanie go nakarmić prawidłowo. Jednak zawsze na przykład Wadera, może potraktować dziecko ludzkie jak szczenię, a nie jak Basiora - dorosłego samca, który karmi stado wilcze. W przypadku braku hierarchii w stadzie, dziecko może być pogryzione, gdy pies chce być przewodnikiem - czyli tak zwana nie zgodność charakteru.



Żywienie psów pracujących a cukrzyca jako choroba cywilizacyjna.  

Pies pracujący wymaga dodatkowego posiłku - czyli jedną porcję więcej. U psów pracujących zużycie tlenu może być osiem razy wyższe w stosunku do psów pokojowych i taki pies może zużywać cztery razy więcej kalorii aniżeli wynosi zapotrzebowanie bytowe. Psom tym należy zwiększyć nieco ilość podawanego białka, ale przy tym pamiętać, że z metabolizowane białko wymaga więcej energii niż węglowodanów czy tłuszczy. Dlatego należy zwiększyć również udział tych składników. Są wyraźnie zalecane w FCI, aby psom pracującym podawać pokarmy trzy razy dziennie, gdyż chodzi tu o utrzymanie składników odżywczych na zbliżonym poziomie w przeciągu dnia wraz z opiekunem, w przeciągu całego dnia roboczego. Tym samym eliminuje się zjadanie zbyt dużej ilości pokarmu na raz, co z kolei właśnie u psa pracującego prowadzić może do wystąpienia wymiotów, luźnych stolców czy też ostrego rozszerzenia się żołądka.

Przy dwukrotnym karmieniu w przeciągu dnia 1/4 dawki podaje się rano - przed pracą, a 3/4 dawki wieczorem - po pracy. Najlepiej jest, zwłaszcza wieczorem, obserwować psa po jedzeniu, aby stwierdzić ewentualne objawy złego samopoczucia zwierzęcia. Psy pracujące, bardzo intensywnie przez kilka godzin, mogą mieć hipoglikemię - niski poziom glukozy w krwi, co objawia się konwulsjami nie tylko w podróży lub też zesztywnieniem mięśni. Wywiad medyczny najczęściej wykazuje, że pies otrzymał potężny posiłek wieczorem, a nic nie zjadł w dniu wytężonej pracy. Sytuacja taka nie wystąpi, jeżeli opiekun będzie podawał psu małe porcje posiłków w przeciągu dnia roboczego - na przykład w nadleśnictwie i rolnictwie. Podobnie jest u psów biegających na wyścigach. Bardzo ważne jest również częste pododawanie wody psu do picia, bowiem wydajność i wytrzymałość mięśni jest wówczas wyższa - dlatego tak bardzo są polecane zupy dla psa. Należy unikać jednakże przekarmiania i otłuszczenia, gdyż otyły pies obniża wydajność pracy i jest nie potrzebnym obciążeniem dla serca, płuc.

Z kodeksu pracy pracownik ma prawo skonsumować posiłek razem z psem co 4 godziny, w których przysługuje przerwa na posiłek w wymiarze 30 minut. Pies o wadze do 60 kg, potrafi zjeść na jeden posiłek od 1,2 - 1,8 kg pożywienia, choć pojemność żołądka może wynosić nawet 8 kg - jego brzuch może wyglądać jak balon; dlatego lepiej jest psa karmić częściej a mniej niczym diabetyka - człowieka 5 razy dziennie. pH żołądka psa wynosi 1 - 2, a pH żołądka człowieka 5. Wypróżnienie żołądka może już nastąpić po 240 minutach, od chwili spożycia posiłku o 50 %. Połykanie pokarmów przez psa a nie żucie, rekompensuje mu kwas żołądkowy solny. Wedle opowieści Podkarpackich górali Wadera - samica wilcza, potrafi na raz zjeść pół barana, a następne pół barana zanieść szczeniętom.



Choroby przewodu pokarmowego u psów i wilczastych. 

Jeżeli wprowadzimy dietę lekko strawną, o niskiej zawartości włókna, to podrażnienie jelit w spożywanym pokarmie będzie minimalne. Pokarm musi być smaczny i zawierać witaminy rozpuszczalne w wodzie z grupy; B, C, H. Dobrą paszę stanowią gotowane jajka, gdyż zawierają cały skład witamin B kompleks, twaróg, mięso, gotowany ryż, płatki owsiane, budyń z mąki w tym też kleik z kaszy manny, gotowana kasza manna z kukurydzy. W poszukiwaniu witaminy H, można ją znaleźć ; wątrobie ( raczej nie polecanej psom gdyż może wystąpić biegunka w wyniku spożycia podrobów ) , orzechach włoskich i ziemnych, mące sojowej, żółtku jaj, krabach, migdałach, sardynkach, grzybach, mleku, drożdżach, mące pełnoziarnistej takiej jak kasza manna lub kukurydziana, szpinaku, kalafiorze, marchwi, pomidorach, burakach, cebuli, bananach, melonach, grejpfrutach, brzoskwiniach, winogronach. W owocach można znaleźć znaczne pokłady witaminy C. Tłuszczów nie podajemy więcej niż 3 - 4 %, gdyż są trawione w tym czasie gorzej niż węglowodany i białka. 4 % tłuszczu posiada szynka. Małe wy porcjowane ilości pokarmu są na ogół zatrzymywane przez przewód pokarmowy, znacznie więcej niż jeden posiłek, są na ogół dobrze przyswajalne. Pokarm podaje się wilczym i psowatym tyle samo razy co chorym na cukrzycę, to jest od 4 do 5 posiłków na dobę, z uwzględnieniem odpoczynku po posiłku 30 minut, zanim wykorzystamy psa do pracy. Podawanie wody powinno odbywać się często, zwłaszcza przy posiłku, ale w wy porcjowanych ilościach; na przykład chory człowiek na cukrzycę wypija do posiłku 250 ml wody. Jeżeli istnieje konieczność, psa trzeba nawadniać płynami dodatkowymi w formie wlewów leczniczych; tu należy zaznaczyć że 85 % pożywienia to woda. Zwierzętom z biegunką, która może wystąpić po spożyciu mleka lub podrobów, może wystąpić nadmierna prostatyka jelit. Dobrym produktem u człowieka lub psa z biegunką jest gotowany ryż z marchewką.

Przy zaburzeniach funkcji wątroby zachwiany  jest metabolizm tłuszczy i białek, mogący wystąpić w wyniku przedawkowania spożycia produktów mięsnych lub zatruciem wątroby toksynami, co wpływa ujemnie na wszystkie tkanki organizmu psa. W takim przypadku w diecie powinno uwzględnić, takie witaminy jak ; A, D, E, K. Tu trzeba zaznaczyć minimalną dawkę tłuszczy, białka tylko w takiej ilości by mogło być spalane przez organizm w procesie przemiany metabolicznej, oraz stosunkowo wysoką dawką węglowodanów, mogącą występować na przykład w serniku lub biszkoptach 4 - 5 jajecznych, pokrywających zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, które zawierają witaminy B kompleks. Dodatki do pożywienia w zaburzeniach wątroby to głównie; liotropowe, lecytyna, metionina.


Mamałyga  dla opiekuna i psa - zestaw posiłkowy.

Kleiki z kaszy manny i Budynie mączne dla opiekuna i psa. 

Ciasteczka owsiane bez cukru z owocami lub bakaliami dla opiekuna i psa. 

Ciasteczka owsiane mogą być dobrą i zdrową nagrodą dla psa pracującego, jednak psy mają skłonność do chorób cukrzycowych, a więc nie podajemy cukru buraczanego lub z trzciny cukrowej lub też słodzonych potraw. Owoce zawierają szereg witamin, potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zwykle psy naśladują swych opiekunów, a więc dobrze jeść w stadzie to samo, gdyż sfory psów dzielą się między sobą pokarmem. Fruktoza z owoców jest dietą lekko strawną i przyswajalną u chorych na cukrzycę.


Zupa nylonowa dla opiekuna i psa ( czyli zupy na bulionie z kaszą lub też śmietaną )

W przygotowaniu zup lekko strawnych, należy pamiętać o tym żeby w potrawie nie było suszonych ziół lub warzyw, gdyż to uszkadza trzustkę prowadząc do cukrzycy. Psy chętnie zjadają zupy na bulionie i oby to nie była też kostka bulionowa a prawdziwe chude mięso z warzywami i kaszami. Psy jadają mączkę kostną, a więc zupa może być gotowana na mięsie z kością, ale kość jako DNA innego zwierzęcia powinny być nie jadalna.



Schemat diety wątrobowej zalecanej przez FCI; 

• Mała ilość wysokowartościowego białka ( jajo, biały ser, mleko )
• Duża ilość węglowodanów od 50 do 75 % w paszy
• Tłuszcze tylko 4 % w paszy
• Właściwa dla danej rasy ilość witamin i związków mineralnych.
  

Choroby wątroby stwierdza się najczęściej u psów wilczastych, do wypasu bydła lub pracujących w służbach mundurowych, nie tylko u dzikich gatunków drapieżnych, a więc warto psy szczepić na wirusowe zapalenie wątroby i żółtaczkę zakaźną - i to jak najszybciej po adopcji psa lub z chwilą ich urodzenia. Żywienie psa chorego zwykle ustala weterynaria. Ale warto wcześniej zadbać o lekko strawną dietę, dla psów z zaburzeniami trawienia.


Wegetarianizm a choroby skóry u psa. 

Skóra, podobnie jak inne tkanki, jest uzależniona od prawidłowego żywienia psa. Diety deficytowane w białko, hamują rozwój i wzrost włosa, zmniejszają jego gęstość, a włos wyraźnie staje się szorstki w dotyku i matowy. Dieta uboga w kwasy tłuszczowe powoduje choroby skóry charakteryzując się suchym włosem i złuszczeniem naskórka. Zmiany te mogą być powikłane wtórnymi objawami świądu i ropowicy. Kwasy tłuszczowe występują obficie w smalcu na przykład gęsim dla zwierząt łowieckich, oleju roślinnym sojowym, oleju słonecznikowym, oleju z oliwek lub też maśle od krowy. Są to dobre tłuszcze dla psa z chorobami skóry, w ilości 4 % spożywanych kalorii, zapotrzebowanie na kwasy tłuszczowe jest w pełni pokryte. Przy chorobach skóry na tle alergicznym - powodującym odczyn alergiczny, pokarmami które mogą spowodować alergię są produktu; ryż zmieszany z mięsem baranim lub wołowym, biały ser, a nawet sam ryż, a także dieta bezmięsna. Po wegetarianizm sięgają psy, które cierpią na awitaminozę - wtedy warto zasięgnąć porady weterynarii. Zaburzenia pracy wątroby i trzustki, prowadzą do chorób skórnych nie tylko u zwierząt.

Żywienie psa chorego a jego prawa.

Żywienie psa chorego nie odbiega od żywienia psa zdrowego. Jednak wymaga interwencji weterynarii, odnośnie typu choroby lub braku szczepień na choroby zakaźne. Jest to tak zwana kwarantanna, gdzie pies lub wilczaste pozostają w klatce do czasu wyzdrowienia. Pies chory ma prawo pozostać w placówce weterynarii, posiadającej zaplecze szpitalne dla zwierząt. Pies w podeszłym wieku może ulec eutanazji, gdy jego rokowania na życie są nikłe - skracając jego cierpienia. Pies ma prawo do badań laboratoryjnych, oraz pomocy lekarzy specjalistów, a nawet do operacji. Pies ma prawo do posiadania czipa pod skórą, który jest identyfikatorem hodowcy oraz weterynarii. Na stałe nie wolno trzymać psów w ciasnych pomieszczeniach lub klatce, bo to powoduje choroby psychiczne u psów. Pies ma prawo posiadać psychiatrę lub psychologa zwierzęcego, nie tylko dietetyka. Każda rasa psów, pochodząca z różnych terenów świata, może posiadać inne menu. Ja w tym opisie podkreślam tylko wymogi FCI w Polsce. O losach zwierząt chorych decyduje weterynaria. Klatki dla psów obowiązują też w przewozach publicznych, typu; samolot, pociąg, autobus, nie tylko samochód weterynarii lub służb sanitarnych. Pies który uciekł z domu, może być odłowiony przez weterynarię i może trafić do schroniska dla zwierząt.

Naturalny świeży pokarm lepiej psom smakuje, po za tym mają regularne wypróżnienia po posiłku, co nie stwarza problemów sanitarnych. Piesek po posiłku powinien skorzystać z WC, wedle przepisów FCI, a gdy się już wyciszy, można iść z nim na spacer.